Kurşunlar Haber Odasına Sıkıldığında
Levent Aşkar
“Kurşunlar sadece duvarı delmedi; halkın haber alma hakkını hedef aldı. Susmayacağız, kalemimizi daha sıkı tutacağız.”
Gece yarısı, saat 01.30…
Evrensel Gazetesi’nin İzmir Temsilciliğine sıkılan kurşunlar, yalnızca bir binayı değil, bu ülkenin halkının haber alma hakkını hedef aldı. Cam parçaları yere düşerken, aslında yıllardır örülmekte olan korku duvarına yeni bir tuğla kondu.
Bu saldırı, tek başına bir “asayiş olayı” değil. Bu, basın özgürlüğüne yönelmiş, planlı ve pervasız bir tehdit. Çünkü biliyoruz ki, bu ülkede gerçeğin peşinde koşan gazeteciler, yalnızca haber değil, aynı zamanda risk toplar.
Korku İklimi ve Sessizlik Tuzağı
Yıllardır basın, siyasi iktidarın ağır baskısı altında. Sansür, kapatma, para cezaları, ilan ambargoları… Bunlar yetmiyormuş gibi, şimdi de fiziksel saldırılarla sindirme politikası yürütülüyor.
Kurşunlar sadece metal değil; mesaj taşıyor: “Susun.”
Oysa susmak, gerçeği karanlığa gömmek demektir. Ve biz gazeteciler biliriz ki, karanlık büyüdükçe, yalan çoğalır.
Soruşturma mı, Formalite mi?
Saldırgan yakalanmış. Güzel. Ama asıl soru şu: Bu olay gerçekten etkin biçimde soruşturulacak mı? Yoksa yine tutanaklarla, göstermelik ifadelerle raflara mı kaldırılacak?
Üstelik, saldırıya uğrayan gazetenin yetkililerine haber vermeden delil toplanması, olaya yaklaşımın ne kadar “soğuk” ve mesafeli olduğunu gösteriyor.
Gazetecinin Görevi, Halkın Hakkı
Gazeteci, halkın gözü ve kulağıdır. Bizim işimiz, yönetenleri memnun etmek değil, gerçeği ortaya çıkarmaktır. Bu nedenle saldırıya uğrayan bir gazeteciye sıkılan kurşun, aslında hepimizin başına isabet etmiş sayılır. Çünkü hedef alınan, tek tek muhabirler değil, halkın doğru bilgiye ulaşma hakkıdır.
Susmayacağız
Bugün hedef Evrensel, yarın başka bir gazete, öbür gün başka bir muhabir… Bu zinciri kırmanın tek yolu, dayanışma ve ısrarla haber yapmaktır.
Korkunun hakim olduğu yerde demokrasi filizlenmez. O yüzden, kurşunlar haber odasına sıkıldığında, kalemlerimizi daha sıkı tutmak zorundayız.
Biz susarsak, sadece gazetecilik değil, toplumun hafızası da yok olur.
