BİR YANILGININ ARDINDAN: GÜVENİN BEDELİ
Selahattin DOKUZOĞLU yazdı…
“Kırmayayım, dökmeyeyim dedikçe, insani duygularımın bedelini ödüyorum.
Artık Hatay’da CHP’den umudumu tamamen kestim.”
Kırmayayım, dökmeyeyim, açık bir kapı bırakayım dedikçe; bazen insan kendi vicdanının kurbanı oluyor.
Bildiğini, tanıdığını, güvendiğini sandığın insanların aslında iki farklı yüzü olduğunu gördükçe, hem siyasete hem insanlığa dair inancın zedeleniyor.
Ben de bu duyguyu Hatay siyasetinde, özellikle Cumhuriyet Halk Partisi içinde derinden yaşayanlardanım.
CHP’DE UMUTLARIM TÜKENDİ
Bugün açık yüreklilikle söylüyorum:
CHP’den tamamen umudumu kesmiş durumdayım.
Çünkü bir partiyi güçlü kılan şey, kişisel menfaatler değil, ilkeler ve güven duygusudur.
Ama gelin görün ki, artık o güvenin yerinde bir enkaz kaldı.
Siyasette dostluklar değil, hesaplar konuşuyor.
Ve o hesapların içinde insanlık kayboluyor.
EN BÜYÜK YANILGIM: ÜMİT KUTLU’YA DUYDUĞUM GÜVEN.
Açıkça itiraf ediyorum:
En büyük yanılgım, CHP Antakya İlçe Başkanı Ümit Kutlu’yu tanımakta yaşadım.
Bir önceki il kongresinde, 14 ilçe başkanı ve Hakan Tiryaki bir araya gelerek ortak basın açıklaması yaptıklarında bu bana çok ağır gelmişti.
O günlerde Ümit Kutlu’yu savunarak,
“Ümit Kutlu, 14 başkana bedeldir!”
demiştim.
Bugün dönüp baktığımda o 14 başkanın haklı olduğunu, benimse büyük bir yanılgı içinde olduğumu görüyorum.
BİR FOTOĞRAF HER ŞEYİ ANLATIR
Aslında ipuçları o günlerden belliydi.
Deprem öncesinde de bazı tavırlarından rahatsızdım, tepkimi koymuştum.
Ama beni asıl düşündüren bir detay vardı:
Hangi ilçe başkanı, makam odasının baş köşesine Lütfü Savaş’ın fotoğrafını ortada, sağına Genel Başkan’ı, soluna Mustafa Kemal Atatürk’ü asardı?
Cevabı basit: Sadece Antakya İlçe Başkanı Ümit Kutlu.
Bu tablo bir tesadüf değil, bir bağlılık ilanıydı.
Ve bugün geldiğimiz noktada, o bağlılığın bedelini herkes görüyor.
Kutlu, o fotoğrafın anlamını bizzat doğrulamış oldu.
BİR ÖZÜR VE BİR VEDA
Ben bugün, Ümit Kutlu’ya verdiğim destekten dolayı herkesten özür diliyorum.
Onu savunduğum her kelimeden pişmanlık duyuyorum.
İlkesizliğe tahammülüm yok.
Bugün itibarıyla o bağ tamamen kopmuştur.
Benim yerim; kişisel çıkarın, menfaatin değil, ilkenin ve duruşun yanıdır.
DELEGELERE AÇIK ÇAĞRI
Buradan açık bir çağrı yapıyorum:
Antakya delegeleri, lütfen Ümit Kutlu’yu iyi tanıyın, kararınızı buna göre verin.
Hiçbir ilçe başkanı kendini “delege sermayesi” gibi kullanmamalıdır.
Delegelik, koltuk sahiplerini değil, halkın sesini temsil etmektir.
KOLTUKLAR DEĞİL, İLKELER KAZANSIN
Hatay’ın, Antakya’nın siyasete ihtiyacı var;
ama bu siyaset, kişisel hesapların değil, toplumsal barışın hizmetinde olmalı.
Bugün memleketin çıkarını savunan, dürüst, ilkesel duruşa sahip siyasilere her zamankinden fazla ihtiyaç var.
Koltuklar geçici, duruş kalıcıdır.
Ben kendi adıma; çıkar için değil, memleket için siyaset yapanların yanında olmaya devam edeceğim.
